De Fonteinkerk is een eigenwijs en robuust gemeentelijk monument uit de jaren vijftig. Na zeventig jaar is ze begonnen aan haar tweede leven. Van een in onbruik geraakt kerkgebouw is ze getransformeerd tot woongebouw. Naast de klassieke rol van de architect als vormgever is bij een complexe opgave als deze het vermogen nodig om te durven handelen als regisseur of als formateur. Een rol waarbij je vanuit vertrouwen in de goede afloop met partijen in gesprek gaat, ze verbindt, hun overeenkomsten en verschillen durft te benoemen, politieke spanning durft te verbinden aan ruimtelijke mogelijkheden. Deze houding gaat niet uit van het klassieke “verdedigen” van je ontwerp, maar van luisteren en doorvragen. Bij de Fonteinkerk leverde het op dat er nu een iconisch project staat waar opdrachtgever, politiek, gemeente, provincie, kerkbestuur, monumentencommissie, welstand, bouwer en inwoners zich unaniem in herkennen. >bekijk project op website
